Wnioski pracy magisterskiej

praca magisterska dotyczyła edukacji ekologicznej

Przedstawione wyniki badań wskazują, że warunki rozwojowe i wychowawcze dziecka w rodzinie oraz w placówkach przedszkolnych są tymi czynnikami, od których zależy skuteczne budzenie świadomości ekologicznej. Wyniki mojej pracy świadczą, że edukacja ekologiczna, której podstawą jest wycieczka, stanowi dobrą metodę rozwijania pojęć ekologicznych u dzieci
6 letnich. Działania nauczycieli, już w przedszkolu, są niepowtarzalną szansą kształtowania nowych, przyjaznych naturze postaw.

Nie można mówić o prawidłowym rozwoju osobowości dziecka, bez zastosowania tej drogi poznawczej jaką jest wycieczka. Koniecznym jest uświadomienie, że życie bez kontaktu z przyrodą jest niemożliwe. Wszystko, co jest potrzebne człowiekowi do życia, czerpie on ze środowiska. Zmiany w świadomości ludzkiej zachodzą bardzo wolno, dlatego też edukacja proekologiczna prowadzona od najwcześniejszych lat życia dziecka powinna w przyszłości przynieść efekty.

Opracowując wybrany temat doszłam do kilku ważnych wniosków:

1. Wycieczki stanowią jedną z niezwykle ważnych form organizacyjnych pracy dydaktyczno – wychowawczej w przedszkolu, niejednokrotnie konieczną i wprost niezastąpioną, a równocześnie nie zawsze docenianą, właściwie organizowaną i przeprowadzaną.

2. Powinny być przeprowadzane tak, aby dzieci mogły obserwować wszystkimi zmysłami zmiany zachodzące w środowisku społecznym i przyrodzie, we wszystkich porach roku. Zasada ciągłości kontaktu z przyrodą jest tu szczególnie ważna, dotyczy to wiedzy przyrodniczej, kształtowania stosunku do niej, ukazywania jej piękna.

3. Nie należy podczas jednej wycieczki przekazywać dzieciom wielu informacji nowych. Dzieci nie są zdolne do zapamiętywania kilku różnych pojęć, nawet gdy objaśnienia wydają nam się łatwe.

4. W czasie wycieczek i spacerów ważny jest odpowiedni nastrój, sprzyja to powstawaniu przeżyć emocjonalnych, dzięki którym łatwiej utrwalają zdobyte wiadomości.

5. Ważną rolę odgrywa sama osobowość nauczycielki, wtedy tylko ona potrafi uchwycić co najważniejsze, wykorzystać najistotniejsze zjawiska, kiedy sama dobrze zna i kocha przyrodę.

6. Zjawiska przyrodnicze, pielęgnowanie przyrody, przyczyniają się do budzenia wrażliwości na piękno, dobro i krzywdę.

7. Nauczycielka powinna utrwalać wrażenia z wycieczki, korzystając z literatury pięknej, baśni, muzyki, powinna zachęcać dzieci do odtwarzania ich w różnych formach ekspresji. 8. Ogólnie można stwierdzić, że wycieczki dobrze przemyślane i realizowane ułatwiają poznawanie rzeczy i zjawisk, wpływają na rozwój spostrzeżeń, wyobraźni i myślenia, przyczyniają się do kształtowania uczuć patriotycznych i estetycznych oraz wpływają na kształtowanie się takich cech charakteru jak: koleżeńskość, zaradność, odpowiedzialność, kreatywność itp.